بعدن نوشت ها:
· وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى (طه-132)
·
وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِسْمَاعِیلَ إِنَّهُ کَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَکَانَ رَسُولًا
نَّبِیًّا وَکَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ
وَکَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا
(مریم-
54 و 55)
-
بانو! ویرانه یی ست این جهان. عمر، کفاف نمی دهد که آباد کنیم، غیرت رخصت نمی
دهد که رها کنیم.
اینگونه ویرانه رها کردن، نشانه ی دئانت است و جاهلانه مرمّت کردن، نشانه رذالت.
درد ما این است، وخداوندِ خدا با ما خاموش است.
- آقا! اگر به راستی همین گونه است که می فرمایید، پس قدری که قدرکی بر ویرانی بیفزایید! آیا این کار، شما را به مقصود نزدیک و نزدیک تر نمی کند؟
-
گفتم «خدا با ما خاموش است». استغفرالله! خداوند با ما سخن می گوید و ما را
گوش شنوا نیست... ملامت، به شیرینیِ شهدِ زنبورانِ سبلان است... دانستم که چه می
گویید. در نوسازیِ یک گوشه ی بسیار کوچکِ جهان، با بهره گیری از عقل و نقل، با اتّکای
به ایمان، همت کنیم...
آبادسازیِ یک گوشه ی گمِ جهان به دست ما، آبادسازیِ کل عالم است به دست همگان...
- ...
مردی در تبعید ابدی، نادر ابراهیمی، انتشارات روزبهان
این روزها که با برخی از دوستان در مورد وقایع قبل و بعد از انتخابات صحبت می کنم و برخی تحلیل های ایشان را در کلامشان و یا در فضای مجازی شان می بینم، یاد وقایع و ماجرا های سفارت انگلستان می افتم. یاد بصیرت ها و احساس تکلیف های شان می افتم...
بعدن نوشت: آیا ادای تکلیف با سیاست ورزی خردمندانه منافاتی دارد؟
