انتخابیه

با دلى ناآرام و قلبى نامطمئن و روحى ناراحت و ضمیرى ناامید، و فقط امیدوار به فضل خدا، به جلیلی رأی دادم.

 

بعدن نوشت 1: بر اساس پیش بینی ام، و نه بر اساس این نظرسنجی ها، (که به شهادت دوستان، آن را از بهمن ماه سال گذشته بیان کرده ام) پیروز انتخابات 92 را کسی می دانم که نه اصولگرا است و نه اصلاح طلب. (قالیباف یا روحانی).
البته ان شاء الله پیش بینی ام را به طور مبسوط بیان خواهم کرد.

بعدن نوشت 2: البته اگر جناب جلیلی نیز پیروز این انتخابات باشند، باز هم تا حد زیادی از پیش بینی بنده محقق شده است.

بعدن نوشت 3: با این آرایش نامزدها، برایم تفاوت چندانی ندارد که چه کسی پیروز میدان باشد. فقط امیدوارم، هرکس که به کرسی ریاست جمهوری تکیه می زند، به اعتماد مردم خیانت نکند. آرامش را به این مرز و بوم بازگرداند. از تنش ها و حاشیه سازی ها دوری کند. فقط آبروی خود را محترم نشمارد. اقتصاد و سیاست و جامعه مقاومتی و اسلامی را در بیانه خوانی و حرّافی خلاصه نکند. آرمان خواهی را در کنار واقع بینی داشته باشد. یکشنبه های سیاه را تکرار نکند. مملکت را به سیاهی نکشاند تا دیگران را به سیاه نمایی متهم نکند.
و در یک کلام واقعاً متقی باشد و مدبر.

 

بعدن نوشت 4:  یا رب، نظر تو بر نگردد                  برگشتن روزگار سهل است